Aerofobi, uçma korkusu olarak da bilinen, uçak veya helikopter gibi uçan araçlarda uçuş sırasında bulunma korkusu. Yunanca "aero" (hava) ve "phobos" (korku) kelimelerinden türemiştir.
Aerofobisi olan kişiler, uçağın kalkış, iniş veya uçağa kilitli kalma gibi uçmanın farklı yönlerinden korku duyabilir.
Aerofobinin birçok nedeni olabilir. Travmatik bir deneyim, örneğin çocuklukta uçak kazası veya terör saldırısı yaşamak, aerofobinin gelişmesine neden olabilir. Ayrıca, bazı insanlarda genetik faktörler aerofobiye yatkınlık yaratabilir.
Aerofobi, günlük yaşamı önemli ölçüde etkileyebilir. Aerofobisi olan kişiler, iş, okul ve sosyal hayata katılmak için uçağa binmekten kaçınabilirler. Bu durum, kariyer fırsatlarını, eğitim başarısını ve sosyal ilişkileri olumsuz etkileyebilir.
Aerofobinin tedavisinde psikoterapi ve ilaç tedavisi uygulanabilir. Psikoterapide, kişinin uçma korkusunu ve kaygısını azaltmasına yardımcı olmak için bilişsel davranışçı terapi (BDT) gibi teknikler kullanılır. İlaç tedavisinde, kaygıyı azaltmak için antidepresanlar veya antianksiyete ilaçları kullanılabilir.
Aerofobinin tedavisinde, kişinin korku ve kaygısını tetikleyen faktörleri belirlemek ve bu faktörlere karşı başa çıkma mekanizmaları geliştirmek önemlidir. Ayrıca, kişinin uçma korkusunu yenmesi için aşamalı olarak maruz bırakma terapisi uygulanması da yardımcı olabilir.
Aerofobisi olduğunu düşünen kişilerin bir uzmana başvurması önemlidir. Uzman, kişinin durumunu değerlendirerek uygun bir tedavi planı oluşturacaktır.
Aerofobinin tedavisinde kullanılan bazı teknikler şunlardır:
Aerofobi tedavisi, kişinin korkusunu ve kaygısını azaltarak günlük yaşamı daha iyi bir şekilde yaşamasına yardımcı olabilir.
