Malikilik, İslam hukuku içindeki bir mezhep veya fıkhi ekoldür. Bu mezhep, İslam'ın temel kaynakları olan Kuran ve Hadis'e dayalı olarak, İslam hukukunu yorumlama ve uygulama şeklini belirler. Malikilik mezhebi, İslam'ın dört ana mezhebinden biridir, diğerleri ise Hanefilik, Şafiilik ve Hanbelilik'tir.
Malikilik, özellikle İslam'ın erken dönemlerinde Medine'de gelişmiş ve İmam Malik ibn Anas (711-795) tarafından şekillendirilmiştir. İmam Malik'in el-Muvatta adlı eseri, bu mezhebin temel metinlerinden biri olarak kabul edilir. Malikilik, yerel gelenekleri ve toplumsal normları da göz önünde bulundurarak Kuran ve Hadis'e dayalı hukuk kurallarını yorumlama konusunda özgün bir yaklaşım benimsemiştir.
Malikilik mezhebi, özellikle Fas, Cezayir, Tunus, Sudan ve bazı diğer İslam ülkelerinde yaygın olarak takip edilmektedir. Ancak, İslam dünyasında farklı mezheplere ait hukuk ekolleri bulunur ve bu mezhepler arasında farklı görüşler ve uygulamalar vardır. Her bir mezhep, temel kaynakları yorumlama ve İslam hukukunu uygulama konusunda kendi özgün yaklaşımına sahiptir.
