E harfi ile başlayan atasözleri

Atasözleri, bir toplumun geçmişten bugüne değerlerini, deneyimlerini ve yaşam felsefesini yansıtan kısa ve öz sözlerdir. Türk kültürünün derinliklerine bir dalış yapalım. İşte "E" harfiyle başlayan atasözleri...
Zeliha Demirci
|
20 Ekim 2023, Cuma - 23:59
E harfi ile başlayan atasözleri

Atasözleri, bir milletin tarih boyunca birikmiş deneyimlerini, yaşanmışlıklarını ve kültürel değerlerini yansıtan, zamanın sınavından geçmiş kısa ve özlü ifadelerdir. Her biri, toplumun derinliklerinde yatan bir hikayeye, bir ders çıkarılmış bir olaya ya da geçmişten günümüze aktarılan bir bilgeliğe işaret eder. Türk kültürü, zengin ve çeşitli atasözleriyle dolup taşar. Bu atasözleri, yüzyıllar boyunca nesilden nesile aktarılarak günümüze ulaşmış, dilimizin ve kültürümüzün ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir. Bu haberimizde, bu eşsiz kültürel mirasın içerisinde yer alan "E" harfiyle başlayan atasözlerini ele alıyoruz. Bu atasözleri, hayatın farklı yönlerine dair bilgelikler içeriyor ve günümüzde bile geçerliliğini koruyor.

İşte "E" harfiyle başlayan atasözleri...

  • Ecel geldi cihane, baş ağrısı bahane.
  • Ecele çare olmaz.
  • Eceli gelen fare kedi taşağı kaşır.
  • Eceli gelen it cami duvarına siyer.
  • Eceli gelen köpek cami duvarına işer.
  • Eceli gelen sıçan kedinin taşaklarını kaşır.
  • Edebi, edepsizden öğren.
  • Eden bulur, inleyen ölür.
  • Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını.
  • Ekici ol, bilici olma.
  • Ekincinin karnını yarmışlar; kırk bu yılcık, kırk bıldırcık çıkmış.
  • Ekmekle oynayanın ekmeğiyle oynanır.
  • Ekmekten kaşık olur ama her yoğurdun hakkına değil.
  • Ekmeği ekmekçiye ver, bir ekmek de üste ver.
  • Ekmeğin büyüğü, hamurun çoğundan olur.
  • El ağzına bakan, karısını tez boşar.
  • El el ile, değirmen yel ile.
  • El el için ağlamaz; başına kara bağlamaz.
  • El el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz.
  • El elden kalmaz, dil dilden kalmaz.
  • El elden üstündür.
  • El eli yıkar yüzü.
  • El elin aynasıdır.
  • El elin eşeğini türkü çağırarak arar.
  • El elin nesine, gülerek gider yasına.
  • El ile bozgun düzgün.
  • El ile gelen düğün, bayram.
  • El için ağlayan gözden olur.
  • El için kuyu kazan, evvela kendi düşer.
  • El için yanma nare ara.
  • El kazanı ile aş kaynamaz.
  • El kesesinden sultanım, develer olsun kurbanım.
  • El terazi, göz mizan.
  • El yarası onulur , dil yarası onulmaz.
  • El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır.
  • El öpmekle ağız aşınmaz.
  • El üstünde gömlek eskimez.
  • Elde yiyen, yolda acıkır.
  • Elde bulunan beyde bulunmaz.
  • Eldeki yara, yarasıza duvar deliği.
  • Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz.
  • Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş.
  • Eli boşa ağa uyur derler; eli doluya ağa buyur derler.
  • Elifin hecesi var, gündüzün gecesi var.
  • Elime ne döktün ki, yüzüne süreyim?
  • Elin ağzı torba değil ki büzesin.
  • Elmas çamura düşse yine elmas.
  • Elmayı havaya at, düşünceye kadar Allah kerim.
  • Elmayı soy da ye, armudu say da ye.
  • Elmayı çayıra, armudu bayıra.
  • Elti eltiden kaçar, görümceler bayrak açar.
  • Elti eltiye eş olmaz, arpa unundan aş olmaz.
  • Elvergisi, gönül.
  • Elçiye zeval olmaz.
  • Emanet eşeğin yuları gevşek olur.
  • Emanete hıyanet olmaz.
  • Emek olmadan yemek olmaz.
  • Emmim, dayım kesem; elimi soksam yesem.
  • En kolay iş yemek, çiğnemeden yutulmaz.
  • Er ek, geç ek, tava ek.
  • Er ekmeği, meydan ekmeği.
  • Er gönülü ibrişim, dolaşırsa açılmaz.
  • Er kocar, gönül kocamaz.
  • Er lokması er kursağında kalmaz.
  • Er meydanında bey gider, eşek kalır.
  • Er ölür, sözü kalır.
  • Er yemeği, meydan yemeği.
  • Er yüzü görme, yüz yüze gel.
  • Er yüzü görmemiş, öküz yüzü görmüş.
  • Er yüzüne bakılmaz, işine bakılır.
  • Er ölür, sözü kalır; şehit ölür, eseri kalır.
  • Er, erliğini; öküz, yükünü bilir.
  • Er, gömleğinin ilk düğmesini ilikleyince belli olur.
  • Erek enik oğlakla karnı doyar.
  • Erenlerin gönlü hoş, her yemekte bulurlar koç.
  • Ergeç olur ha bire gün, adamın gönlüne göre.
  • Ergen eriğe benzer, yiyen bilir, pişen bilir.
  • Erginlik eriğe benzer, pişen bilir, yiyen bilir.
  • Erkek arı candan, dişi arı şekerden.
  • Erkek atın, yiğit oglanın başı ağrımaz.
  • Erkek doğuran kadın; iş bilir, dava bilmez.
  • Erkek kazanır, kadın saklar.
  • Erkek kudretten bellidir.
  • Erkek kızı, at yavrusunu bellidir.
  • Erkekliğin kudreti, kadınlığın budreti belli olmaz.
  • Erkeklik sultanlıkta, kadınlık altın takatta.
  • Erkeksiz orman, kadınsız harem olmaz.
  • Ermeyince merteği, vurmazlar köfteği.
  • Ersiz toprak ekilmez.
  • Esen yele karşı konulmaz.
  • Eskiden sultan olurmuş, şimdi öküzler kral.
  • Eski dost düşman olmaz, eski düşman dost olmaz.
  • Eski dost yara ister, yeni dost ara ister.
  • Eski düşman, yılan yastığı olmaz.
  • Eski düşmanın dostu olmaz.
  • Eski karga yeni baharda ötmez.
  • Eski kaşık damağa vurulmaz.
  • Eski köye yeni adet getirilmez.
  • Eski kurt, delik bilir.
  • Eski libas, yeni harman getirmez.
  • Eski tas, eski hamam.
  • Eski tasla yeni hamam yıkanmaz.
  • Eski taşa vur, yenisine bak.
  • Eski yoğurdu aratmamak için yeni yoğurdu çalmamak gerek.
  • Eski yılan deliği bilir.
  • Eski yılan yeni delik bulamaz.
  • Eski yılan, yeni delik bulmaz.
  • Eskimiş kılıç yarası derin olur.
  • Eşeğe altın semer vursalar, eşek yine eşektir.
  • Eşeğe benzeyen yük taşır, ata benzeyen savaşa gider.
  • Eşeğe güzel deme, kuyruğunu sallar.
  • Eşeğe ne kadar semer vursan, eşek yine eşektir.
  • Eşeğe taşımak için yük verirler, beylik için değil.
  • Eşeğe yük yüklenir, beylik verilmez.
  • Eşeği ölü görmüş, dereyi dolamış.
  • Eşeği salıver, kaybolanla övün.
  • Eşeği sağlam kazığa bağla, sonra Allah'a emanet et.
  • Eşeğin aklı nerede, yuları orada.
  • Eşeğin ayak sesi, sahibinin sözünden belli olur.
  • Eşeğin belli olduğu yerde atı neyleyim?
  • Eşeğin dudağı değil, huyu gevşek olur.
  • Eşeğin yükü ağır olur, beyi hafif olur.
  • Eşek arıdan korkar, arı eşekten.
  • Eşek başka eşekle sevişmez.
  • Eşek derisi post olur, adamın derisi dost olur.
  • Eşek her zaman eşek kalır.
  • Eşek ölür, semeri kalır; insan ölür, eseri kalır.
  • Eşek ölür, yükü kalır; insan ölür, eseri kalır.
  • Eşek ölür, yükü kalır; şehit ölür, eseri kalır.
  • Eşek ölür, yükü kalır; şehit ölür, şekeri kalır.
  • Eşek ölür, kalır semeri; insan ölür, kalır eseri.
  • Eşek ölür, kalır yükü; adam ölür, kalır sözü.
  • Eşekle tilki bir olmuş, kurt geliyor demiş.
  • Eşkıyanın bile bir adabı vardır.
  • Eşiğe takılan, kapıdan başını sokamaz.
  • Eşin eşiğe, çocuğun beşiğe dayanır.
  • Eşin eşiğe, çocuğun yatağa dayanır.
  • Eşini seven dövermiş, dövdüğünü severmiş.
  • Eşiği yüksek olanın evine hırsız girmeye cesaret edemez.
  • Eşkıyanın bile bir adabı vardır.
  • Eşşek hoşaftan ne anlar?
  • Eşşek yükü, bey yüreği ağır olur.



http://www.ankaramasasi.com/haber/2105944/e-harfi-ile-baslayan-atasozleri
İlginizi Çekebilir

Yorumlar (0)

Yorumunuz İletilmiştir.