Domuz bağı ilk olarak Sırplar tarafından uygulanan vahşi bir cinayet yöntemidir.
Kurbanın yavaş ve acı çekerek ölmesini sağlayan bir işkence metodudur.
Türk Dil Kurumu (TDK) domuz bağını; bükülmüş dizler arasına başın sokulması, el ve ayakların boyunla birlikte bağlanıp kımıldanamayacak duruma getirilmesi yoluyla yapılan işkence olarak tanımlamaktadır.
Domuz bağı aynı zamanda bağlanış biçimi dolayısıyla adeta kurbanı küçülterek daha az yer kaplamasına yol açar.
Domuz bağında yüz üstü yatırılan kurbanın ayakları diz kapağından itibaren bükülür. Ayaklara bağlanan ip kurbanın boynundan geçirilerek iyice gerdirilir ve çok sıkı şekilde bağlanır. Bu sırada kurbanın elleri de arkadan bağlanmış durumdadır.
İnsanın anatomisi gereği kan akışı basıncı artırır ve bükülen dizlerden itibaren ayak yavaş yavaş açılır. Gergin ip bacakların ileri doğru açılmasıyla kurbanın boğazını her dakika daha fazla sıkar. Kurban acılar içinde kıvranarak ve boğularak hayatını kaybeder.
Domuz bağı acımasız bir örgüt olan Hizbullah tarafından 1990’lı yıllarda kullanıldı.
Hedef olarak gördüğü isimleri kaçıran örgüt bu yöntemle katletti.
2000’li yıllarda örgüt lideri Hüseyin Velioğlu’nun öldürülmesi Edip Gümüş ve Cemal Tutar’ın sağ olarak yakalanması sonrası betonların altına gömülen domuz bağıyla bağlanarak katledilenlerin cesetlerine ulaşıldı.
Kafasında beton çivisi çakılan, kolu bacağı kesilen cesetler tarifi imkansız işkenceleri ortaya çıkardı.
Kocasının yanından kaçırılan İslamcı yazar Konca Kuriş’in cesedine de Hizbullah şifrelerinin çözülmesiyle ulaşıldı.
