Derya Arbaş, 17 Haziran 1968 tarihinde ABD, Santa Monica‘da doğmuştur.
Annesi oyuncu Zerrin Arbaş, babası ABD’li Apaçi Kızılderili kökenli oyuncu Dehl Berti‘dir.
Çocukluğu ABD’de geçmiş ve 1991 yılında babası ölmüştür.
1974 yılında çekilen ''Battal Gazi’nin Oğlu'' filminde annesi Zerrin Arbaş‘ın oynadığı rolün çocukluğunu canlandırmıştır.
''Kuyucaklı Yusuf'' filminde Talat Bulut ile oynamak üzere Türkiye’ye gelmiştir.
1985 yılının Aralık ayında Playmen dergisine kapak olmuştur.
Derya Arbaş, 18 yaşındayken 1986 yılının sonunda Ağrı‘da ''Dilan'' filmini çekerken Tutak ilçesine bağlı Sincan köyünde oturan aşiret lideri Mehmet Polat'ın oğlu Nihat Polat'a gönlünü kaptırmıştır.
Ve tanıştığı Nihat Polat ile gizlice evlenmiştir.
Evlenince sinemadan uzaklaşmış ve Amerika'ya giderek California Institute of the Arts'ta, resim ve heykel eğitimi almıştır.
1989 yılında ise evliliğini sonlandırmıştır.
Derya Arbaş, Los Angeles'ta Beautiful Bartenders (Güzel Barmenler) adlı bir ajansa bağlı olarak sosyetenin özel partilerinde barmenlik yapmıştır.
1994 yılında Atıf Yılmaz'ın Gece, Melek ve Bizim Çocuklar filminde başrol oynamak için Türkiye'ye gelmiş ve film sonrası tekrar Los Angeles'a dönmüştür.
Amerika'da çektiği diziler ve filmlerden sonra 2000 yılında Türkiye'ye dönüş yapmış ve 2001 yılında Kerem Alışık ile ''Günah'' dizisinde oynamıştır.
Derya Arbaş'ın Türkiye'de bilinen en medyatik aşkı, Metin Uca'ydı.
Ekranların sempatik yüzlü, sivri dilli ismi ile gözlerden ve dedikodulardan uzak bir aşk yaşadı Arbaş.
Ancak bu ilişki de başladığı gibi sessiz sedasız noktalandı.
16 Ekim 2003 tarihinde vefat eden dedesi Avni Arbaş'ın cenaze merasimine katılmak için Amerika'dan Türkiye'ye geldi. Cenaze sonrası 20 Ekim'de Los Angeles'taki evine döndü.
Los Angeles'da kendi evinde 35 yaşında geçirdiği kalp krizi sonrası hayatını kaybetti.
Cenazesi, 28 Ekim 2003 günü Los Angeles'ın Chatsworth banliyösünde bulunan Oakwood Memorial Park mezarlığında, Kızılderili adetlerine göre yapılan törenle ABD'deki Kızılderili akrabalarının yanına defnedildi.
Ölmeden önceki dönemlerinde ''Gratified Desire'' (Doyurulmuş Arzu) adlı bir roman yazdı.
"Kızımın vefatını atlattım, her şey atlatılıyor. İnsanın doğduğu gibi ölmesi gerekiyor. Zaten bu acıları yaşamak istemiyorsanız ne anne olacaksınız, ne de baba. Evlat acısı, yarası, hiçbir zaman kapanmıyor. Şehit annelerine bakıyorum çok büyük bir acı.
Kızımın vefat ettiğini şöyle öğrendim; kızım Derya, eve gidince hep telefon ederdi bana, telefon gelmeyince bu kez ben aradım, cevap gelmedi. Ben de Derya’ya yakın bir arkadaşıma haber verdim, ‘Bir bakar mısın?’ dedim. O da gitti, eve gidince kızım vefat etmişti. Acı haberi öyle öğrendim.
Kızımdan 5 gün önce de babam vefat etmişti. Çok tuhaf bir şey, 5 gün sonra Derya’nın ölmesi acı üstüne acı.
Özlediğimde kızımın fotoğraflarına bakıyorum, her şeyi duruyor. Amerika’dan bütün eşyalarını getirdim. Kızım şu an evde oturuyormuş gibi bir sürü anısı var bende. Kaderin önüne geçemiyoruz, kaderin önünde boynumuz kıldan ince."
