Zor hem de çok zor günlerden geçiyoruz.
Pandeminin yüreklerimizde açtığı yara henüz kapanmadan son birkaç ayda sellerde boğulduk. Birkaç haftadır da orman yangınlarında neredeyse çıra gibi yandık, yanıyoruz. Tamam ama bu hayat bizim, bu doğa bizim, bu canlar ve canlılar bizim ve bizimle olmaya, bizimle kalmaya devam edecek. İşte bu nedenle içimizden kendiliğinden gelen o doğal biyolojik sese, “SAVAŞ YA DA KAÇ!” emrine “KAÇMIYORUM, SAVAŞACAĞIM” yanıtını vermek durumundayız. Yaşadığımız günler, değil sadece bizim, bir hatta birkaç neslin belki karşılaşabileceği en stresli zaman dilimleridir. Başlık için de zaten bu nedenle “SAVAŞ YA DA KAÇ” cümlesini seçtim. İsterseniz gelin, bizi art arda hırpalamaya çalışan bu özel dönemde daha fazla yıpranmadan, daha çok bitip tükenmeden, beden ve ruhlarımızı daha fazla örselemeden nasıl kurtulacağımızı, yaşadığımız yoğun streslerle nasıl mücadele edeceğimizi yeniden hatırlamaya çalışalım.
