''Az şeye sahip olanın,
Köleliği de az olur
Yaşasın asil yoksulluğum''.
Nietzsche
Nietzsche, farkındalıklarımıza farkındalık katıyor bu cümlesiyle.
Bir düşünelim; daha az şeye sahip olduğumuzda, aslında daha özgür oluruz. Eşyalarımızın sayısı arttıkça, sorumluluklarımız da artar. Yeni aldığımız her şey, bakım, ilgi ve sorumluluk gerektirir. Evlerimizi doldurduğumuz bu nesneler, aslında bizi esir alır. Nietzsche'nin "köleliği de az olur" derken kastettiği tam da bu. Sahip olduklarımız, bizi tüketir ve özgürlüğümüzü kısıtlar.
"Asil yoksulluğum" ifadesi ise, yoksulluğun bir erdem olarak görülmesi gerektiği...
Yoksulluk burada, maddi yoksunluk değil, fazlalıklardan arınmış bir yaşamı ifade ediyor. Basit, sade ve gereksiz olandan arınmış bir yaşam. Böyle bir yaşam tarzı, bize içsel bir huzur ve özgürlük getirir. Sahip olduklarımızın yükünden kurtulmak, ruhumuzu hafifletir ve bize gerçek özgürlüğü sunar.
Modern dünyada, sürekli daha fazlasını istemek üzerine kurulmuş bir düzen var. Reklamlar, sosyal medya, toplum baskısı… Hepsi bize daha fazlasına sahip olmamız gerektiğini söylüyor. Ancak Nietzsche, bu düzene karşı bir duruş sergiliyor. Az şeye sahip olmanın, bizi kölelikten kurtaracağını ve gerçek anlamda özgür kılacağını savunuyor.
Bu sözler, beni sade bir yaşamın güzellikleri üzerine düşünmeye sevk etti. Daha az eşya, daha az karmaşa, daha az yük. Hayatımızı sadeleştirerek, daha anlamlı ve dolu dolu yaşayabiliriz. Kendi içsel zenginliğimizi keşfederek, dışsal fazlalıklardan kurtulabiliriz.
Nietzsche bizlere maddi şeylerin kölesi olmaktansa, sade ve özgür bir yaşam sürmenin ne kadar değerli olduğunu hatırlatıyor.
Peki, siz de hayatınızda sadeleşmeyi deneyerek, bu asil yoksulluğun tadını çıkarmaya hazır mısınız?