Taoizm bir inanç felsefesi olarak dünyadaki nesnelerin aslında gerçekten var olmadığını savunan bir inanç sistemidir.
Taoizm'in kurucusu olarak kabul edilen kişi, Çinli filozof Laozi'dir (bazen Lao Tzu olarak da yazılır). Ancak Taoizm'in kökeni tamamen tek bir kişiye dayanmaz ve Laozi hakkında bilgiler tarihi kayıtlarda belirsizdir. Laozi'nin varlığından ve yaşamından kesin veriler olmamakla birlikte, efsanelere dayanan birçok hikaye ve mit vardır.
Laozi'nin, MÖ 6. yüzyılın sonlarında veya MÖ 5. yüzyılın başlarında yaşadığı düşünülüyor.
Kendisi, ünlü eseri "Tao Te Ching" veya "Dao De Jing" olarak bilinen kitabın yazarı olarak anılıyor. Taoizm, bu eserde sunulan felsefi düşünceler etrafında gelişmiştir.
"Tao Te Ching," Taoizm'in temel metinlerinden biridir ve Tao (Dao) adı verilen evrensel ilkenin doğru ve uyumlu yaşamın anahtarı olduğunu vurgular. Tao, anlamı zor olan ve soyut bir kavramdır ve "yol," "doğa," "ilke" gibi farklı şekillerde çevrilebilir. Laozi, insanların doğal akışa uyum sağlayarak iç huzura ve dengeye ulaşabileceklerini öğütlüyor.
Taoizm, daha sonraki yüzyıllarda farklı okullara bölündü ve çeşitli şekillerde gelişti. İkinci önemli figür Zhuangzi (Chuang Tzu), Laozi'nin öğretilerini geliştiren ve Taoizmin felsefi yönünü pekiştiren bir diğer önemli düşünürdür. Ancak Laozi, Taoizm'in temel felsefi yapı taşlarını koyan ve onun en tanınmış temsilcisi olarak kabul ediliyor.
